อยู่เหงาๆ เลาไปเที่ยว - เที่ยวเชียงรายด้วยตนเอง โดยไม่มีรถ เช่ารถก็ไม่ได้เช่าน้ะจ้ะ นั่งรถสาธารณะล้วนๆแจร้ ตอนที่หก : ดึกแล้ว
ดึกแล้ว
ขากลับโรงแรม เขาขับรถพาแวะ ตรงตลาดชา ตรงหลัก กม ที่ 0 เพิ่งเห็นว่าสุสานนายพลต้วน ซีเหวิน กองพล 93 ก็อยู่แถวๆนั้น แต่ป้ายบอกว่า 500 เมตรจากตลาดชา ประกอบกับมองไปเป็นทางขึ้นเขา แล้วก้อค่อนข้างมืดด้วยเลยไม่ได้ไป
ตอนอยู่บนรถหลังจากกลับจากตลาดชา ลูกเจ้าของรีสอร์ต ยังถามว่าจะแวะเซเว่นเอาอะไรไหม
แล้วตอนเช้าพรุ่งนี้จะพาไปตลาดเช้า ที่ชาวเขาเอาของมาขาย
ประมาณ 7.00 ก่อนกินข้าวเช้าเวลา 08.30 ใจดีจริงๆ
plan เดิมคือ 7.00 เดินไปไร่ชา 101 จากที่ก่อนมาได้โทรไปถามไร่ชาว่าเปิดเจ็ดโมง
แต่มีแนะนำโดยคนในพื้นที่ให้ไปตลาดเช้า
ยัง LINE ไปบอกเพื่อนที่กทม ว่า อาจจะไม่ได้ไปไร่ชาแล้ว
( แต่หลังจากนี้ก้อมีเรื่องจับพลัดจับผลูให้ได้ไปไร่ชาที่ใหญ่กว่า ไร่ชา101 นั่นก้อคือ ไร่ชาฉุยฟง อดใจไว้เด๋วเล่าให้ฟัง )
พอกลับที่พัก คุณเจ้าของรีสอร์ตถามว่าทานมื้อเย็นมายัง
บังเอิญว่าเลาทานมาแล้ว เลาเลยอุดหนุนโกโก้เย็น 60 THB แทน
มีหนุ่มสาวคู่นึงที่ไปด้วยกัน เขายังไม่ทานมา เขาก้อทานที่โรงแรมนั่นแหละ
หนุ่มนี่มาแซวเลาว่า กินโกโก้เย็น หนาวจะแย่อยู่แล้ว
คุณเจ้าของที่พักมาถามเลาว่า พรุ่งนี้ไปไหน เลาบอกลงดอยแล้ว เขาบอกว่า ถ้ามีเพื่อนเขาลงดอยเลาจะติดเขาไปได้ถึงตัวเมืองเชียงราย แต่ถ้าเพื่อนเขาไม่ได้ลงไป เขาจะไปส่งที่สองแถว
เลาเลยต้องโทรไปบอกลุงมอไซด์ ว่า ที่นัดไว้ 9.00 ไม่เอาแล้ว ลุงบอกว่าไม่เป็นไร
เล่าเกร็ด ดอยแม่สลองให้ฟัง อันนี้ฟังจาก ลูกเจ้าของรีสอร์ตเล่าให้ฟังระหว่างนั่งอยู่บนรถกระบะ กับ แท็กซี่ที่ไปส่งสนามบินเล่าให้ฟัง เอามารวมๆกัน
คือ ตั้งแต่สมัยเหมาเจ๋อตุง กองพันที่ 5 กองพล 93 ของนายพลต้วนซีเหวิน ของเมืองจีน รบแล้วแตก ก็เลยอพยพลงมา มีบางพวกอพยพไปไต้หวัน แต่กลุ่มของท่านนายพลนี่ อพยพมาไทย ในหลวงเราพระราชทานที่ให้ เป็น สปก สืบทอดให้ลูกหลานได้ แต่ขายไม่ได้
กองพลนี้ยังมีไปช่วยไทยรบกับคอมมิวนิสต์ที่เขาค้อ และอีกหลายๆ ที่
บนพื้นที่ดอยแม่สลองนี่เลยส่วนใหญ่เป็นลูกหลานท่านนายพล ไม่มีนายทุน มีแต่เซเว่นที่เป็นเจ้าของโดยคนในพื้นที่เอง
มิน่าเห็นพูดภาษาจีนกลาง กับน่าจะจีนยูนนานกัน
To be continue จ่ะ
ตอนต่อไป คลิกซ์
ตอนเก่าๆ
ตอนแรก : วางแผน
ตอนสอง : บ้านดำ
ตอนสาม : โบกรถ
ตอนสี่ : บะหมี่ สี่โมงเย็น
ตอนห้า : ผิดแผน
ตลาดชา ที่หลัก กิโลเมตร ที่ 0 ดอยแม่สลอง
ขากลับโรงแรม เขาขับรถพาแวะ ตรงตลาดชา ตรงหลัก กม ที่ 0 เพิ่งเห็นว่าสุสานนายพลต้วน ซีเหวิน กองพล 93 ก็อยู่แถวๆนั้น แต่ป้ายบอกว่า 500 เมตรจากตลาดชา ประกอบกับมองไปเป็นทางขึ้นเขา แล้วก้อค่อนข้างมืดด้วยเลยไม่ได้ไป
หลักกิโลเมตรที่ 0 ดอยแม่สลอง
แล้วตอนเช้าพรุ่งนี้จะพาไปตลาดเช้า ที่ชาวเขาเอาของมาขาย
ประมาณ 7.00 ก่อนกินข้าวเช้าเวลา 08.30 ใจดีจริงๆ
plan เดิมคือ 7.00 เดินไปไร่ชา 101 จากที่ก่อนมาได้โทรไปถามไร่ชาว่าเปิดเจ็ดโมง
แต่มีแนะนำโดยคนในพื้นที่ให้ไปตลาดเช้า
ยัง LINE ไปบอกเพื่อนที่กทม ว่า อาจจะไม่ได้ไปไร่ชาแล้ว
( แต่หลังจากนี้ก้อมีเรื่องจับพลัดจับผลูให้ได้ไปไร่ชาที่ใหญ่กว่า ไร่ชา101 นั่นก้อคือ ไร่ชาฉุยฟง อดใจไว้เด๋วเล่าให้ฟัง )
บรรยากาศยามเย็นที่ตลาดชาที่ดอยแม่สลอง จังหวัดเชียงราย
พอกลับที่พัก คุณเจ้าของรีสอร์ตถามว่าทานมื้อเย็นมายัง
บังเอิญว่าเลาทานมาแล้ว เลาเลยอุดหนุนโกโก้เย็น 60 THB แทน
มีหนุ่มสาวคู่นึงที่ไปด้วยกัน เขายังไม่ทานมา เขาก้อทานที่โรงแรมนั่นแหละ
หนุ่มนี่มาแซวเลาว่า กินโกโก้เย็น หนาวจะแย่อยู่แล้ว
คุณเจ้าของที่พักมาถามเลาว่า พรุ่งนี้ไปไหน เลาบอกลงดอยแล้ว เขาบอกว่า ถ้ามีเพื่อนเขาลงดอยเลาจะติดเขาไปได้ถึงตัวเมืองเชียงราย แต่ถ้าเพื่อนเขาไม่ได้ลงไป เขาจะไปส่งที่สองแถว
เลาเลยต้องโทรไปบอกลุงมอไซด์ ว่า ที่นัดไว้ 9.00 ไม่เอาแล้ว ลุงบอกว่าไม่เป็นไร
นุ้งม๋า
คือ ตั้งแต่สมัยเหมาเจ๋อตุง กองพันที่ 5 กองพล 93 ของนายพลต้วนซีเหวิน ของเมืองจีน รบแล้วแตก ก็เลยอพยพลงมา มีบางพวกอพยพไปไต้หวัน แต่กลุ่มของท่านนายพลนี่ อพยพมาไทย ในหลวงเราพระราชทานที่ให้ เป็น สปก สืบทอดให้ลูกหลานได้ แต่ขายไม่ได้
กองพลนี้ยังมีไปช่วยไทยรบกับคอมมิวนิสต์ที่เขาค้อ และอีกหลายๆ ที่
บนพื้นที่ดอยแม่สลองนี่เลยส่วนใหญ่เป็นลูกหลานท่านนายพล ไม่มีนายทุน มีแต่เซเว่นที่เป็นเจ้าของโดยคนในพื้นที่เอง
มิน่าเห็นพูดภาษาจีนกลาง กับน่าจะจีนยูนนานกัน
บรรยากาศแบบจีนๆ ที่ตลาดชา ดอยแม่สลอง
ตอนต่อไป คลิกซ์
ตอนเก่าๆ
ตอนแรก : วางแผน
ตอนสอง : บ้านดำ
ตอนสาม : โบกรถ
ตอนสี่ : บะหมี่ สี่โมงเย็น
ตอนห้า : ผิดแผน
ความคิดเห็น