อยู่เหงาๆ เลาไปเที่ยว - เที่ยวเชียงรายด้วยตนเอง โดยไม่มีรถ เช่ารถก็ไม่ได้เช่าน้ะจ้ะ นั่งรถสาธารณะล้วนๆแจร้ ตอนที่สาม : โบกรถ
ใจเต้นกับการโบกรถ
หลังจากเที่ยวบ้านดำเสร็จจากนั้นมาถึงจุดที่เสี่ยงที่สุดในทริปนี้ คือ การโบกรถจากบ้านดำ ไปดอยแม่สลอง
เลาเดินออกมาถนนใหญ่พหลโยธิน ระยะทางจากบ้านดำมาถนนใหญ่ประมาณ 300 เมตร เพื่อรอโบกรถเมล์ สาย เชียงราย-แม่สาย เพื่อนั่งไปลงแม่จัน เพื่อต่อรถสองแถวไปดอยแม่สลอง
ก่อนมาเลานี่อุตส่าห์ไปหารูป ว่ารถเมล์หน้าตาเป็นยังไงในเน็ต เพื่อให้ไม่พลาด
ถ้าพลาดโบกรถไม่ทัน หรือ รถไม่จอด คือ รอรถรอบต่อไป
หรือถ้าไม่ทันเลยซักรอบ รอบสุดท้ายของเลาคือรอบจะไปต่อสองแถวที่แม่จันไปแม่สลองทัน
อาจจะเพราะ เดินบ้านดำนาน หรือ โบกพลาดหลายคัน plan B คือ แท็กซี่ไปแม่จัน ซึ่งจะคิดประมาณ กม ละ 10 THB
จาก google map : บ้านดำ - แม่จัน Drive 20 km 25 minutes
plan C ถ้าพลาดคือ นั่งแท็กซี่ไปขนส่งเก่าที่ตัวเมืองเชียงราย แล้วนั่งรถเมล์ออกมา แต่ plan C ล้มเลิกไปเพราะ km มันพอๆ กับนั่งไปแม่จัน และ นั่งไปตัวเมืองเชียงรายมันวกไปวกมา
จาก google map : บ้านดำ - ขนส่งเชียงราย Drive 12 km 23 minutes
รอตั้งแต่ 11.20 รอไม่นานก็โบกได้
ตอนแรกก็ยังห่วงว่า โบกรถกลางทางแบบนี้ ไม่ได้นั่งจากขนส่งเก่า ซึ่งเป็นต้นสาย จะมีที่นั่งหรือเปล่า
แต่ก็เผื่อใจไว้หน่อยว่า ถึงไม่มีที่นั่ง ก็แค่ 25 นาทีเอง
เอาเข้าจริงที่นั่งก็พอมีบ้าง เลาได้นั่งตั้งแต่ขึ้นรถมาเลยนะ
ตอนแรกก็ยังห่วงว่า โบกรถกลางทางแบบนี้ ไม่ได้นั่งจากขนส่งเก่า ซึ่งเป็นต้นสาย จะมีที่นั่งหรือเปล่า
แต่ก็เผื่อใจไว้หน่อยว่า ถึงไม่มีที่นั่ง ก็แค่ 25 นาทีเอง
เอาเข้าจริงที่นั่งก็พอมีบ้าง เลาได้นั่งตั้งแต่ขึ้นรถมาเลยนะ
ปล. อันนี้นอกเรื่อง สำหรับคนที่จะไปบ้านดำจากตัวเมืองเชียงรายแบบไม่มีรถ เลามีไปหาข้อมูลมา
สามารถนั่งรถเมล์สายสีเขียว เชียงราย - แม่สาย จากขนส่งเก่า สายเดียวกับที่เลาขึ้นรถจากบ้านดำไปแม่จันนี่แหละ รถออกตามเวลานะ ผ่านมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงรายไปประมาณ 3 กม สังเกตป้ายบริษัทเสริมสุข ให้ลงป้ายนี้ แล้วเดินเข้าไปประมาณ 300 เมตร
14.00
อำเภอ แม่จัน
ส่วนนี้จะเป็นส่วนที่ค่าแท็กซี่แพงที่สุดในทริป ถ้าต้องนั่งแท็กซี่จากแม่จันไปแม่สลอง
จาก google map : แม่จัน - ดอยแม่สลอง Drive 34 km 47 minutes พอลงจากรถเมล์เลาเดินส่องรถสองแถวเขียวเข้มไว้ก่อน
พอเจอแล้วค่อยไปหาร้านข้าว ยังไงก้ออุ่นใจไว้ก่อนว่ามีรถไปวะ
เลาแวะกินข้าวที่แม่จัน ก่อนมามีส่องๆ google map ไว้ มีร้านอาหารหลายร้าน เช่น ร้านข้าวซอย และอื่นๆ
แต่ปรากฏว่า ร้านข้าวซอยปิด เมืองเงียบกว่าที่คิด อาจจะเพราะวันอาทิตย์
จริงๆ มารู้ทีหลังตอนเข้าเมืองเชียงรายมาแล้ว ว่า เมืองเชียงรายก็ดูเงียบๆ มีรถติดบ้าง ขนาดวันอังคาร ซึ่งเป็นวันเปิดเรียนของนักเรียน ชั่วโมงเร่งด่วนที่นักเรียนไปโรงเรียนรถจะติด แต่หลังจากนั้นก็ดูเงียบๆ
จริงๆ มารู้ทีหลังตอนเข้าเมืองเชียงรายมาแล้ว ว่า เมืองเชียงรายก็ดูเงียบๆ มีรถติดบ้าง ขนาดวันอังคาร ซึ่งเป็นวันเปิดเรียนของนักเรียน ชั่วโมงเร่งด่วนที่นักเรียนไปโรงเรียนรถจะติด แต่หลังจากนั้นก็ดูเงียบๆ
ที่แม่จันเลาเดินส่องๆ ดูมีหลายร้าน ขายหลายอย่าง เช่น โทรศัพท์ oppo จะเห็น ในเมืองเชียงรายก็เห็น ร้านอื่นๆ มีหมด ยกเว้นร้านอาหาร
เดินวกไปวกมานานเหมือนกัน เจอร้านข้าวต้ม แต่เลากลัวกินแล้วปวดฉี่ระหว่างทาง กับ ร้านส้มตำ ก็กลัวจู๊ดๆตอนเดินทาง
สุดท้ายมาเจอร้านอาหารตามสั่งแถววัดอากา ดูจากป้ายไข่เจียวฟูดูน่าสนใจเลยสั่งข้าวไข่เจียวฟูไป 40 THB + น้ำเปล่าจากเครื่องกรองน้ำคล้ายๆกับเครื่องกรองน้ำของ office กดเอง (คิดตังค์ด้วยเหรอวะ) 5 THB
ระยะทางไกล 34 km. 47 minutes บนสองแถว กับ local people
รถสองแถว นอกจากจะส่งคนแล้ว ยังบรรทุกของไปส่งตามที่ต่างๆ เช่น ส่งคลีนิค ระหว่างทาง, ส่งที่ที่พักรถที่กิ่วสะไต, ส่งที่ดอยแม่สลองกม ที่ 0, และยัง ที่ไหนต่อที่ไหนอีก ซึ่งของก็กองๆอยู่ตรงกลางระหว่างสองแถวที่คนนั่งนั่นแหละ
คนบนรถคุยภาษาอะไรกันไม่รู้แหะ ฟังไม่ออก มีอาแปะคนนึงถือไม้ไผ่ที่ใช้ค้ำยัน ขึ้นมา คนหนุ่มบนรถคุยกับเขารู้เรื่องเฉย เดาว่า เป็นภาษาจีนยูนาน แต่ทำไมคนหนุ่มรู้ล่ะ
มีบางคนที่ใส่ชุด หรือสะพายเครื่องประดับเป็นชาวเขาชัดเจน แต่บางคนก้อดูไม่ออก อย่างสาวคนนึงที่มาขึ้นรถสองแถวคันของเลาที่ที่พักรถที่กิ่วสะไตก็ไม่รู้ว่าเป็นชาวเขา นึกว่าเป็นนักท่องเที่ยวผู้หญิงมาคนเดียว ดันเป็นชาวเขา
คนมีอายุหน่อยยังใช้โทรศัพท์แบบมีปุ่ม แต่ชาวเขาวัยรุ่นใช้ทัชสกรีนแหะ
ความคิดเห็น