The Suicide Shop Poster
นี่เพิ่งดู ละคร มะนุด ครั้งที่ 19 The suicide shop ร้านชำสำหรับคนอยากตายมา
เหมือนเดิม หนังสือไม่ได้อ่านไปก่อน ไปลุ้นเอาในโรงละครเอาเองว่าเป็นแบบไหน
อันที่จริง เคยได้ยินเรื่องคร่าวๆ มาจากน้องฝ้าย ตอนอยู่อเมริกาโน่นแหนะ
แต่ก็ไม่ได้รู้มากไปกว่าการที่หัวเรื่องมันบรรยาย คือ มันเป็น ร้าน ขายของชำ สำหรับ ฆ่าตัวตาย
Alice
ผมไปสาย ( อีกแล้วนะฮะ ) เพราะว่า รถตอน 5 โมง มันติดม๊ากกกกกก กว่าจะถ่อจากอนุสาวรีย์ ไปยังเกษตรได้
นี่ขนาดวันพฤหัส นะฮะ วันศุกร์ไม่อยากจะคิด
ผมวางแผนเดินทางผิดด้วยแหละ ด้วยความเอ๋อ กับ ถนนวิภาวดี รังสิต
คิดเอาเองว่า พออนุสาวรีย์แล้วเลี้ยวไป แล้ว ก็เป็นวิภาวดีรังสิต แล้ว มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์ ก็อยู่บนเส้นนั้น
ถูกครับ อยู่บนเส้นเดียวกันจริงๆ แต่ไกลโขเลย 555
ก่อนขึ้นรถเมล์ มีความทรงจำ ลางๆ จากการไป บาร์แคมป์ บางเขน ครั้งเก่าก่อน
ความทรงจำ ที่นั่งรถ ปอ. สีเหลือง เลยไปถึง ดอนเมืองโน่น
แต่มันมีอยู่แค่นั้น
พยายามนึกว่า ขึ้นจากที่ไหน ก็ไม่แน่ใจ
ระหว่าง อนุสาวรีย์ชัย กับ หมอชิต
แต่ด้วยความงก เลยลงรถไฟฟ้า ที่อนุสาวรีย์ชัย แล้วต่อ รถเมล์ ที่วิ่งสาย วิภาวดี
จากความรู้สึกครั้งเก่าก่อน ว่า ขึ้นรถเมล์แล้วมันถึงเร็วม๊ากกกก
มาริลีน
แต่กระเป๋ารถเมล์ไม่รู้จัก ม. เกษตร !!
ตึ่ง โป๊ะ
เลยบอกเขาว่า ไม่เป็นไรครับ ผมไปลงลาดพร้าวละกัน
พอลงลาดพร้าว ต่อรถเมล์ไป ถึง ม.เกษตร ก็ดันไปแวะ ใบไม้ร่าเริง
เอ๊ย ไม่ได้แวะ แค่เดินผ่านไปเข้าประตูข้าง
ประตูเข้ามัน ดันเลย โรงละคร = =!
ต้องเดินย้อนกลับมา
เขาจัดที่ สำนักพิพิธภัณฑ์และวัฒนธรรมการเกษตร ง่ะ
ด้วยความเปิ่นๆ บ้านนอกเข้ากรุง เลยทำให้ไปช้า ด้วยประการ ฉ นั้น
พอเห็นป้าย สำนักพิพิธภัณฑ์
ดีใจๆๆ
แต่เอ๊ะ ทำไมมันวังเวงชอบกล
เหมือนไม่มี Event อะไรเลยง่ะ
ต้องเดินเข้าไปใกล้ๆ ถึงรู้ว่า มีละคร
จ่ายตัง โน่นนี่เข้าไปปุ๊ป โอ๊ะ ละครเริ่มไปบ้างแล้ว
แต่เหมือนว่า เข้าไปตอนเพลงประกอบละครพอดี
จบที่คำว่า " ร้านชำสำหรับคนอยากตายยย "
โอวว ยังดีที่มาทัน
ตั๋วจ๊ะ
ต่อไปผมจะสปอยแล้วนะ ใครจะไปดูอ่านข้ามไป ย่อหน้าสุดท้ายเลย
Vincent
ละครสนุกได้แง่คิดดี มีแอบหยิกการเมืองเล็ก ที่ตีกันที่ชายแดนด้วย ใส่มุขได้อัพเดตมากๆ
เข้าไปตอนแรกประทับใจ เพราะ ว่าเป็นละครเพลง โอว ว้าว มีทั้งร้อง และ พูด
แถมยังมีดนตรีประกอบระหว่างเปลี่ยนฉาก ทำให้ไม่น่าเบื่อ
ฉากก็เปลี่ยนได้รวดเร็วดี
prop อลังการมากๆ มีหลายชิ้น ให้อารมณ์ เหมือนกับเป็นละครฝรั่งเศส ตามหนังสือว่า
ฉากร้านชำทำได้เจ๋งดี อุปกรณ์แต่ละชิ้น ก็ "เล่นได้"
อย่างเช่น ภาพดวงตา ที่กลายร่างเป็นหมีน้อย เจ๋งมากๆ ประทับใจ
เห็น ตัว อลิซ ไปหมุนๆ ยังไงไม่รู้ให้มันกลายเป็นแบบนั้นได้
แล้วก็ เสาธง มหาวิทยาลัย ที่เอาเชือกมาพันๆ ก็ดูเนียนๆ ไปได้
ฉากจูจุ๊บก็เข้าใจเล่นไฟ ให้เห็นแต่เงา
ฉากคนยา ก็เจ๋ง ไม่นึกว่าจะทำควันออกมาจากหม้อด้วย
ละครเพลง ทำได้ดี การออกแบบท่า ต่างๆ แม้ว่าคนเยอะๆ ก็ยังดูไม่มั่วมาก
ชอบฉากคล้องมือตอนเต้นอ่ะ แรกๆ เลย
อดอล์ฟ หน้าโหดดี ตอนโผล่มาตอนแรก ตกใจว่าตาจะถลนออกมารึเปล่า
เนื้อเรื่องดัดแปลงมาได้อย่างดี
องค์แรก ออกจะน่าเบื่อสักหน่อย แต่เป็นการปูเรื่อง ( ให้อารมณ์ คล้ายๆ กับ Harry Potter ภาค แรก )
องค์สอง นี่สิ เด็ดจริง เนื้อเรื่องหักมุม มีอะไรเกิดขึ้นมากมาย
และที่เด็ด คือ เสียงร้อง
ไม่ใช่กากๆ นะฮะ
ร้องได้ไพเราะมาก และมาได้โดนจังหวะ พอดี๊ พอดี
ถ้าเรื่องปูมาดีแต่ เสียงร้องเน่านี่จบกันเลย
ตอนแรก ที่เห็นเป็นละครเพลง ก็ยังห่วงๆ เรื่องนี้อยู่หน่อยๆ
แต่ออกมาดูดีฮับ ส่วนที่จะเน้น ถูกเน้นด้วยเพลง ที่ร้องได้ไพเราะ
บวกกับ มีการปูเรื่อง โดยเอาตัว อลิซ ร้องบางท่อนของเพลง เอาไว้ก่อนแล้วด้วย
ฉากคุณยาย หลังจาก เนื้อหาของเพลง โดนมากๆ อ๊ะ
ที่คุณยาย บอกว่า " ฉันอยากตาย .. "
มันช่างมาเหมาะเหม็งหลังเพลงนั้นพอดี
โอวว บร๊ะเจ้า ทำให้นึกถึงชีวิตจริงๆ ได้อย่างไม่น่าเชื่อ
โด๊นนนน
เรื่องนี้เหมาะสำหรับดูยาวๆ ไม่ใช่ดูครึ่งเรื่องแล้วออก
ดูจากชื่อหนังสือก็พอเดาได้ว่าต้องดูจนจบ ถึงจะดี
ตอนพักครึ่ง มีเสียงคุณแม่ ถามคุณลูกจากข้างหลังว่า กลับก่อนก็ได้นะ
ถ้าเขากลับตอนนั้น เขาจะพลาดของดีตอนท้าย
แต่จริงๆ เขาไม่ได้กลับหรอกครับ อยู่ดูจนจบนั่นแหละ
นักแสดงเล่นดีทุกคนนะครับ แต่ที่บทมันดันๆ เห็นจะมีคุณยาย กับ อลิซ
อลิซ คาแรกเตอร์ เหมือน น้องกอล์ฟ ละครมัลติฯ ครั้งที่ 2 ซุปเปอร์เซล่า...ผมไม่ได้บ้านะครับ เลยง่ะ
จากทรงผม ฟูๆ แล้วการ Acting การพูดการจา
แต่เสียงแผดได้ใสดีจัง
คุณยายก็เล่นเก่ง แก่ดี อะฮิๆ
ละครประทับใจ อยากปรบมือหลายครั้ง
แต่อ๊ายอาย 55
คนที่มาดู ส่วนใหญ่เป็นเด็กไม่ค่อยดูละครกันแน่เลย
ส่งกำลังใจไปละกันน๊ะจ๊ะ
ชอบของแถมอ่ะ ถือออกมาเหมือนถือ Death Note เลย
ในรูปนี่ ผมกำลังพยายามเลียนแบบ สุดฤทธิ์
ส่วนข้อแนะนำ มีนิดหน่อย
เนื่องจากโรงละครมันไม่มืดสนิท ทำให้แอบเห็น ฉากก่อนเวลาอันควร และเห็น ตอนตัวละคร เตรียมเข้าฉากใหม่บ้าง
แล้วก็ไฟแดง แว๊บๆๆ ที่ร้านชำ ดึงดูดความสนใจจากนักแสดงหลักไปได้บ้าง ตอนที่เล่นฉากอื่นๆอยู่ แต่ผมพยายามมองไม่เห็นมัน
ไฟยังแวบไป แวบมา อยู่ง่ะ แอบมีผิดคิวเล็กน้อย ตอนโทรศัพท์ เลยนึกไปเอาเองว่า เป็นโทรศัพท์จากสวรรค์
แล้วก็บรรเลงบางตอนดังกลบเสียงพูดไปหน่อย
อาจจะเป็นรอบแรก เลยยังไม่เข้าที่เข้าทางเท่าไหร่
เหตุผลอีกเหตุผลหนึ่ง ที่ไปดูรอบแรก คือ รายได้รอบแรกมอบให้สถานสงเคราะห์เด็กพิการและทุพพลภาพปากเกร็ด (บ้านนนทภูมิ) โดยไม่หักค่าใช้จ่าย
สุดยอด !! ละครสนุก แถมได้ทำบุญด้วย คุ้มเกินคุ้ม
ขอบคุณน้องฝ้าย แก้วเกล้า สำหรับ ละครดีๆ แบบนี้ครับ :)
ปล เบื้องหลัง ในหนังสือ หน้าคุ้นหลายคน เราเคยนอนด้วยกันรึเปล่า อะฮิๆ
โอ้ว แล้ว หา Sponsor กันเก่งมากๆ เลย ได้มาเพียบเลยอ่ะ เห็นแล้วทึ่งจริงๆ มีแจกของตอนกลับด้วย
ดึงคนดูได้ดีนะ ไม่มีใครลุกเลย
ใครสนใจยังมีอีก วันที่ 11 ก.พ. 54 -12 ก.พ. 54 เวลา 18.00 น.
และ วันที่ 13 มีสองรอบ คือ 14.00 น. กับ 18.00 น.
ณ สำนักพิพิธภัณฑ์และวัฒนธรรมการเกษตร ม.เกษตรฯ
บัตรราคา 150 บาท
จองบัตรได้ที่ 081-9243675
ความคิดเห็น