ด้วยความอยากได้ ไอ้ป๊อดทัด มาหลายวัน ก็เลยเตรียมจัดเพลงใส่ไว้ใน ไอ้จุ่น กะว่าพอได้มาแล้วจะได้ ซิงก์ ลงเลย แต่ว่ายังลังเลกับสเปคที่แอ๊ปเปิ้ลเน่า มันกั๊กไว้อยู่ เกิดซื้อแล้วไม่นาน แมร่งปล่อยอันที่ดีกว่ามา ก็เหมือนเอาตังไปเผาเล่น เลยเปิดเข้าไปดูสเปคของไอ้ป๊อดทัด กับไอ้โทรศัพท์ พบไว้ ราคาแมร่ง พอๆกัน แต่ว่า ไอ้โทรศัพท์ มันมีฟีเจอร์เยอะกว่าเยอะอยู่ เลยนึกว่า ไอ้ป๊อดทัด เป็นลูกเมียน้อยป่าวฟร่ะ ฟันสีฟ้าก็ไม่มี เข้าแผนที่ของคุณเกิ้ลก็ไม่ได้ ถ้ามันติดฟันสีฟ้า ให้กับไอ้ป๊อดทัดนี่ จะทำให้การตัดสินใจง่ายขึ้นมากมาย ด้วยความจุมหาศาลของมัน ทำให้เราเลือกเพลงเก่าๆ ที่ชอบฟังมาลงเตรียมไว้ได้เยอะแยะ โดยไม่ต้องกลัวว่ามันจะเต็ม ไม่เหมือนหัวแม่โป้งขับขี่ อันเก่า 256 เม็กกะไบต์ เวลาจะใส่ต้องคัดแล้วคัดอีก ต้องทำหูสูง คัดเพลงที่ไม่ใช่ ออกไป สุดท้ายเพลงกลางๆ ก็เลยไม่ได้ใส่เข้ามา แต่คราวนี้ไม่ต้อง เลยใส่มาเต็มที่เลย เลือกครบแล้ว ก็ลองคำนวณขนาดดู ปรากฏว่าเพลงที่มี แค่ 890 เมกกะไบท์เท่านั้นเอง (ยังไม่ถึงกิ๊กเลย) ก็เลยนึกขึ้นได้ว่า เด็กๆ (โหน่วเกี้ยะ) เอ็นเจ็ดสูญ ก็ใส่ได้นี่หว่า เลยยัดเพลงทั้งหมดใส่ เด็กๆ ไปโดยใช้สา...